Ο Ιπποκράτης φαίνεται να είναι ο πρώτος ο οποίος περιγράφει τη σημασία του φυσικού περιβάλλοντος για την υγεία του ανθρώπου. Στη συνέχεια πολλοί ψυχολόγοι και ψυχαναλυτές ασχολήθηκαν με το πώς το περιβάλλον επηρεάζει τον άνθρωπο.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι έρευνες δείχνουν ότι το δασικό περιβάλλον (δάσος, πάρκα, χώροι πρασίνου κτλ) μειώνει την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό ρυθμό, έχει χαλαρωτική επίδραση στα άτομα, μειώνει το άγχος, την κατάθλιψη, τον θυμό, την κούραση, αυξάνει τη ζωτικότητα και την ευεξία και προωθεί την κοινωνικότητα και τις ευκαιρίες διασκέδασης και ξεκούρασης.
Η σύνδεση της ψυχικής υγείας του ανθρώπου με το περιβάλλον είναι αδιαμφισβήτητη. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας όμως και η περιβαλλοντική καταστροφή η οποία προκαλείται από αυτή, οδηγεί σε μια αποδυνάμωση της προαναφερόμενης σύνδεσης.
Προστατεύουμε το περιβάλλον μας, μειώνουμε τις παρεμβάσεις μας σε αυτό και τις καταστροφές που προκαλούνται και προφυλάσσουμε ταυτόχρονα την σωματική και ψυχκή μας υγεία.